تعویض ایمپلنت دندان
اگر تابهحال ایمپلنت دندان انجام دادهاید و به دلایلی قصد تعویض ایمپلنت دندان خود رادارید در این مقاله قصد داریم که عواملی که باعث تعویض ایمپلنت دندان میشود را بررسی کنیم.
آیا ایمپلنت دندان قابل تعویض است؟
بله، ایمپلنت دندان قابل تعویض است. اگرچه آنها بهطورمعمول موفقیتآمیز هستند، ممکن است عوارضی رخ دهد و ممکن است نیاز به جایگزینی باشد.
آیا ایمپلنت دندان دائمی است؟
اگرچه ایمپلنتهای دندانی دائمی نیستند، اما بهطور قابلتوجهی بیشتر از پروتزها و پلها ماندگاری دارند. بیشتر افراد نگران تعویض ایمپلنت دندان خود نیستند.
طبق گزارش انجمن جراحان دهان و فک و صورت آمریکا، ایمپلنتهای دندانی که توسط یک دندانپزشک دارای مجوز در ایالاتمتحده قرار میگیرد بهطور متوسط 95 درصد موفقیت دارند. با این اوصاف، میزان موفقیت ایمپلنت دندان شما بستگی به این دارد که چه کسی آن را قرار داده، کجا قرار دادهشده است و چقدر از آن مراقبت میکنید.
با مراقبت مناسب، ایمپلنت دندان میتواند 25 سال یا بیشتر دوام بیاورد. در مقایسه با پروتزها و بریج ها که معمولاً پس از 10 سال نیاز به تعویض دارند، ایمپلنتها گزینه دائمیتری را ارائه میدهند.
علائم شکست ایمپلنت دندان
برخی از علائمی که ممکن است نشاندهنده این باشد عبارتاند از:
عفونت در اطراف ایمپلنت یا ناحیه اطراف آن
آسیب عصبی به لثهها، ازجمله درد، گزگز و بیحسی
ایمپلنت شل که میافتد
مشکلات سینوسی
پری ایمپلنت مواقعی رخ میدهد که فک و لثه کنار ایمپلنت عفونی باشند
چگونه بفهمم که نیاز به تعویض ایمپلنت دارم؟
مدت کوتاهی پس از نصب ایمپلنت دندان، ممکن است علائمی مبنی بر نیاز به برداشتن یا تعویض آن مشاهده کنید. اگر ایمپلنت شما جابجا شد، حتماً با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا ایمپلنت را برداشته و ایمپلنت جدید را نصب کنید.
مانند تمام جراحیها، همیشه خطر عفونت وجود دارد و در صورت عدم درمان، خطر آسیب رساندن به بافت اطراف وجود دارد. در صورت مشاهده علائم هشداردهنده مانند ترشح از ناحیه ایمپلنت، خونریزی یا تب، در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید.
علاوه بر این، پس از نصب ایمپلنت، ضروری است که هر شش ماه یکبار بهطور منظم با دندانپزشک خود ملاقات کنید.
ایمپلنتها یکی از ایمنترین و طبیعیترین روشهای دندانپزشکی ترمیمی موجود هستند که قدرت بایت بیشتری را ارائه میکنند. برخلاف پروتزهای مصنوعی، بیمار در هنگام صحبت کردن یا جویدن، خطر لیز خوردن یا سر خوردن ایمپلنت را ندارد.
بااینحال، ایمپلنت انتخاب مناسبی برای همه نیست. نامزدها باید استخوان فک کافی برای حمایت از پستهای فلزی داشته باشند. درحالیکه ایمپلنتهای دندانی طول عمر بیشتری نسبت به سایر روشهای ترمیمی دارند، تاج برای همیشه دوام نمیآورد و در آینده نیاز به تعویض دارد.
تعویض ایمپلنت دندان
بسته به اینکه چقدر از دندانهای خود مراقبت میکنید، ایمپلنتهای شما ممکن است بعد از 10 تا 15 سال علائم ساییدگی را نشان دهند. بهخصوص پس از تصادف یا گاز گرفتن چیزی سخت، ترومای ناگهانی نیز ممکن است تاج را بشکند یا کنده شود.
افرادی که دندانقروچه میکنند ممکن است بهتدریج دچار دندانقروچه شوند که در آن شکستگیهای میکروسکوپی روی تاج ایجاد میشود. این شکافها باگذشت زمان گسترده میشوند و باعث میشوند تاج از بین برود یا از هم جدا شود.
برای بیمارانی که با مال اکلوژن زندگی میکنند، که در آن دندانهای بالا و پایین رویهم قرار نمیگیرند، قسمت بالای تاج ممکن است زودتر از بین برود. مال اکلوژن یعنی موقعیت فکها و دندانها باهم تناسب ندارد.
در کنار این مسائل، اگر بیمار شروع به تحلیل بافت لثه کند، ممکن است نیاز به تعویض ایمپلنت باشد. اینزمانی اتفاق میافتد که بیمار بهدفعات مسواک و نخ دندان نکشد. درنتیجه، پلاک و تارتار میتواند در امتداد خط لثه و اطراف پایه ایمپلنتها شروع به تشکیل شود. هنگامیکه این مشکل ادامه پیدا میکند، ممکن است لثهها از تاج عقبنشینی کنند و باعث میشود اباتمنت زیر بیشتر نمایان شود.
پری ایمپلنتیت: این وضعیتی است که در آن التهاب و عفونت در اطراف ایمپلنت دندان وجود دارد که منجر به از دست دادن استخوان و شکست احتمالی ایمپلنت میشود.
شکستگی ایمپلنت: در برخی موارد، ایمپلنت ممکن است به دلیل نیروی بیشازحد، ضربه یا عوامل دیگر شکسته شود که نیاز به تعویض آن برای عملکرد مناسب دارد.
سست یا ناموفق استئواینتگراسیون: اگر ایمپلنت بهدرستی بااستخوان فک ادغام نشود، ممکن است شل شود یا بهکلی از کار بیفتد و نیاز به جایگزینی داشته باشد.
عفونت ایمپلنت دندان: عفونتهایی مانند عفونتهای ناشی از باکتریها میتوانند منجر به تحلیل بافتهای اطراف و استخوان شوند و درنهایت نیاز به برداشتن و جایگزینی ایمپلنت دارند.
ساییدگی و پارگی اجزای ایمپلنت: باگذشت زمان، اجزای ایمپلنت مانند اباتمنت یا تاج ممکن است فرسوده شوند و برای حفظ عملکرد و زیبایی مناسب نیاز به تعویض دارند.
جایگذاری اولیه ضعیف: اگر ایمپلنت در ابتدا بهطور نامناسب یا در محل نامطلوب قرار دادهشده باشد، ممکن است منجر به عوارضی شود که نیاز به تعویض ایمپلنت برای عملکرد بهتر و بهبود سلامت دهان و دندان داشته باشد.
از دست دادن استخوان: از دست دادن استخوان قابلتوجه در اطراف ایمپلنت میتواند پایداری و طول عمر آن را به خطر بیندازد و نیاز به جایگزینی آن برای اطمینان از حمایت کافی برای دندان مصنوعی داشته باشد.
واکنشها یا عوارض آلرژیک: بهندرت، برخی از افراد ممکن است واکنشهای آلرژیک به مواد مورداستفاده در ایمپلنت ایجاد کنند که نیاز به برداشتن و جایگزینی آن با یک گزینه سازگارتر باشد.
برای افرادی که هر مشکلی را در مورد ایمپلنتهای دندانی خود تجربه میکنند بسیار مهم است که با یک متخصص دندانپزشکی واجد شرایط مشورت کنند تا مناسبترین اقدام را تعیین کنند.
بقا و شکست ایمپلنت دندان
ایمپلنتهای دندانی معمولاً نرخ بقای بالایی دارند. بااینحال، بین 5 تا 12 درصد از بیماران ممکن است دچار شکست شوند و نیاز به برداشتن ایمپلنت داشته باشند. در بین بیمارانی که ایمپلنت خود را تعویض میکنند، میزان بقا بین 70 تا 90 درصد متفاوت است. بااینحال، ممکن است بیماران مجبور به پیوند بافت سخت یا نرم شوند و به دنبال آنیک پروسه بهبودی طولانی قبل از کاشت ایمپلنت جدید انجام شود.
شکست ایمپلنت به دو شکل کلی رخ میدهد
برای یکی، ایمپلنت میتواند به دلیل مقدار ناکافی بافت استخوانی برای حمایت از پست جابجا شود. ثانیاً، بدن میتواند واکنش بدی به ساختار داشته باشد.
شکستهای ایمپلنت نیز به دو گروه تقسیم میشوند.
نارساییهای اولیه در چند ماه اول پس از تکمیل عمل اتفاق میافتند و اغلب به دلیل بهبودی ضعیف یا مشکلات استخوانی هستند. در این موارد ایمپلنت شل است و در دهان بیمار حرکت میکند.
شکست دیرهنگام یک سال یا بیشتر پس از استفاده بیمار از ایمپلنت و تجربه عفونت یا اعمال نیروی بیشازحد بر روی ساختار رخ میدهد. پری ایمپلنتیت نیز در دسته شکست دیررس قرار میگیرد: درحالیکه پست تیتانیوم ثابت میماند، باکتری در اطراف ایمپلنت تشکیل میشود و استخوان اطراف را هدف قرار میدهد و درنتیجه عفونت، آبسه و بوی قوی ایجاد میشود. برای جلوگیری از گسترش بیماری، دندانپزشک شما ایمپلنت را برای کاهش از دست دادن استخوان در آینده خارج میکند.
در همه موارد، علائم شکست ایمپلنت عبارتاند از:
عفونت اطراف ایمپلنت، شامل ترشح، خونریزی و تب.
ایمپلنتی که احساس شل شدن، حرکت در اطراف و یا افتادن از دهان دارد.
بیحسی، گزگز یا درد در لثههای اطراف.
مشکلات غیرطبیعی سینوسی
عوامل خاصی میتوانند خطر شکست ایمپلنت را در بیمار افزایش دهند، ازجمله:
بیماری لثه
سیگار کشیدن
استخوان فک ناکافی، از دست دادن استخوان یا پوکی استخوان
برخی بیماریهای خود ایمنی مانند دیابت و آرتریت روماتوئید که بر بهبودی بدن تأثیر میگذارند.
برخی از نسخهها و داروهای بدون نسخه
چگونه میتوان تشخیص داد که ایمپلنت دندان نیاز به تعویض دارد؟
شناسایی نیاز به جایگزینی ایمپلنت دندان معمولاً شامل ترکیبی از معاینه بالینی، تکنیکهای تصویربرداری و علائم گزارششده توسط بیمار است. علائم رایجی که نشان میدهد ایمپلنت دندان ممکن است نیاز به جایگزینی داشته باشد شامل درد یا ناراحتی مداوم در اطراف محل ایمپلنت، تورم یا التهاب لثه، تحرک یا شلی ایمپلنت، یا تغییر در بایت یا نحوه عملکرد دندان تکیهگاه ایمپلنت است.
اشعه ایکس دندان یا سایر روشهای تصویربرداری میتواند نشانههای از دست دادن استخوان، شکستگی ایمپلنت یا سایر مسائل ساختاری را نشان دهد که ممکن است نیاز به جایگزینی را نشان دهد.
علاوه بر این، اگر شواهدی از عفونت وجود داشته باشد یا اگر ایمپلنت بهدرستی بااستخوان اطراف ادغام نشود، یک متخصص دندانپزشکی ممکن است جایگزینی ایمپلنت را برای جلوگیری از عوارض بیشتر و بازیابی سلامت و عملکرد دهان توصیه کند.
معاینات منظم دندانپزشکی و رعایت بهداشت دهان و دندان در تشخیص هرگونه علائم اولیه مشکلات مربوط به ایمپلنت که ممکن است نیاز به مداخله و جایگزینی بهموقع داشته باشد، بسیار مهم است.
عوارض یا خطرات احتمالی مرتبط با جایگزینی ایمپلنت دندان چیست؟
درحالیکه جایگزینی ایمپلنت دندان یک روش نسبتاً رایج است، عوارض و خطرات احتمالی وجود دارد که بیماران باید از آنها آگاه باشند.
یکی از خطرات بالقوه احتمال آسیب بیشتر به استخوان یا بافتهای اطراف در طول برداشتن ایمپلنت موجود است که میتواند منجر به طولانی شدن زمان بهبودی و نیاز به روشهای اضافی برای بازسازی ساختار استخوان شود.
علاوه بر این، خطر عفونت در محل ایمپلنت وجود دارد، بهخصوص اگر روش جایگزینی پیچیده باشد یا اگر بیمار از قبل مشکلات بهداشت دهان و دندان داشته باشد.
در برخی موارد، آسیب عصبی یا آسیب به دندانهای مجاور ممکن است در طول فرآیند جایگزینی رخ دهد که منجر به اختلالات حسی موقت یا دائمی یا عوارض دندانی شود.
علاوه بر این، همیشه خطر شکست ایمپلنت حتی پس از جایگزینی وجود دارد، بهخصوص اگر مسائل اساسی که نیاز به تعویض اولیه را ایجاب کرده است بهطور مؤثر موردتوجه قرار نگیرد.
نظارت دقیق توسط یک متخصص دندانپزشکی ماهر و رعایت دستورالعملهای مراقبت پس از عمل میتواند بهبه حداقل رساندن این خطرات و اطمینان از موفقیتآمیز بودن روش جایگزینی ایمپلنت کمک کند.
فرآیند جایگزینی ایمپلنت دندانی چه تفاوتی با روش کاشت اولیه دارد؟
فرآیند جایگزینی ایمپلنت دندان از چندین جهت کلیدی با روش اولیه کاشت متفاوت است.
اولاً، در طول فرآیند جایگزینی، ایمپلنت موجود با دقت برداشته میشود و اغلب به تکنیکهای اضافی مانند پیوند استخوان یا بازسازی بافت هدایتشده برای اطمینان از پشتیبانی مناسب برای ایمپلنت جدید نیاز دارد. این مرحله برای رسیدگی به هرگونه از دست دادن استخوان یا تغییرات ساختاری که ممکن است از زمان قرار دادن اولیه رخداده باشد، بسیار مهم است.
علاوه بر این، دندانپزشک ممکن است نیاز داشته باشد هرگونه عارضه یا مسائلی را که منجر به شکست ایمپلنت اصلی شده است، مانند رسیدگی به پری ایمپلنتیت یا رفع عفونتهای زمینهای، برطرف کند.
روش جایگزینی همچنین ممکن است شامل ارزیابی جامعتری از سلامت دهان و دندان بیمار برای شناسایی و رسیدگی به عوامل خطر بالقوهای باشد که ممکن است در شکست اولیه ایمپلنت نقش داشته باشد.
علاوه بر این، جدول زمانی فرآیند جایگزینی ممکن است متفاوت باشد، زیرا میتواند شامل دورههای بهبود یا تنظیمات اضافی برای اطمینان از ادغام موفقیتآمیز و پایداری طولانیمدت ایمپلنت جدید باشد.
نتیجه
با توجه به آنچه در این مقاله گفته شد ایمپلنتها بهراحتی خراب نمیشوند مگر اینکه در شرایط خاص یا اینکه از عمر ایمپلنت دندانهای شما زمان زیادی گذشته باشد که مجبور به تعویض ایمپلنت دندانهای خود باشید، اگر جزو گروه دوم نیستید باید قبل از انجام ایمپلنت تمامی مراقبتها و معاینهها را انجام داده و به این نتیجه برسید که دهان و فک شما مناسب ایمپلنت دندان میباشد یا خیر.